由于官網的例子很全面,因此這里直接套用Kotlin官網的例子:
open class D {
}
class D1 : D() {
}
open class C {
open fun D.foo() {
println("D.foo in C")
}
open fun D1.foo() {
println("D1.foo in C")
}
fun caller(d: D) {
d.foo() // call the extension function
}
}
class C1 : C() {
override fun D.foo() {
println("D.foo in C1")
}
override fun D1.foo() {
println("D1.foo in C1")
}
}
C().caller(D()) // prints "D.foo in C"
C1().caller(D()) // prints "D.foo in C1" - dispatch receiver is resolved virtually
C().caller(D1()) // prints "D.foo in C" - extension receiver is resolved statically
例子很簡單,無非就是Extension的聲明和如何調用Extension方法(注意:這里調用Members' Extension 通過了實例方法的轉接,可以跟Kotlin Extension - Method中提到的無法在.kt文件中從實例或者外界直接拿到Extension方法引用聯系起來)
這里Kotlin定義了兩個重要的概念:
dispatch receiver: 指的便是例子中執行caller() 方法的C或者C1實例對象
extension receiver: 指的便是例子中caller() 方法定義中執行Extension方法foo() 的對象
接下來看看三個例子給我們揭示的一些重要現象
1. C().caller(D1())
很明顯,我們這里往caller()方法里面傳的是extension receiver類型是D1,但是為何最后調用的是父類D的Extension方法呢?
通過反編譯生成的.class文件我們找到的原因所在
//C.class
...
public final void caller(com.maxtropy.viewtest.D);
Code:
0: aload_1
1: ldc #39 // String d
3: invokestatic #15 // Method kotlin/jvm/internal/Intrinsics.checkParameterIsNotNull:(Ljava/lang/Object;Ljava/lang/String;)V
6: aload_0
7: aload_1
8: invokevirtual #41 // Method foo:(Lcom/maxtropy/viewtest/D;)V
11: return
...
//.class where C().caller(D1()) was executed
...
32: invokespecial #20 // Method com/maxtropy/viewtest/C."<init>":()V
35: new #29 // class com/maxtropy/viewtest/D1
38: dup
39: invokespecial #30 // Method com/maxtropy/viewtest/D1."<init>":()V
42: checkcast #22 // class com/maxtropy/viewtest/D
45: invokevirtual #27 // Method com/maxtropy/viewtest/C.caller:(Lcom/maxtropy/viewtest/D;)V
...
在caller()的入參中,d的參數類型是D,因此在調用caller()時,入參實例的類型就已經被上轉型成D了。
2. C1().caller(D())
程序執行的結果很明顯的告訴我們這是動態選擇的結果,執行的是C1中的Extension方法,而不是父類C中的Extension方法。
哇!在 top-level Extension反編譯的例子中很明顯的看到Extension方法被編譯成了靜態方法,這里怎么又跟動態選擇有關了呢???
同樣施以反編譯的魔法:
//C.class
Compiled from "C.kt"
public class com.maxtropy.viewtest.C {
public void foo(com.maxtropy.viewtest.D);
Code:
0: aload_1
1: ldc #9 // String $receiver
3: invokestatic #15 // Method kotlin/jvm/internal/Intrinsics.checkParameterIsNotNull:(Ljava/lang/Object;Ljava/lang/String;)V
6: ldc #17 // String D.foo in C
8: astore_2
9: getstatic #23 // Field java/lang/System.out:Ljava/io/PrintStream;
12: aload_2
13: invokevirtual #29 // Method java/io/PrintStream.println:(Ljava/lang/Object;)V
16: return
public void foo(com.maxtropy.viewtest.D1);
Code:
0: aload_1
1: ldc #9 // String $receiver
3: invokestatic #15 // Method kotlin/jvm/internal/Intrinsics.checkParameterIsNotNull:(Ljava/lang/Object;Ljava/lang/String;)V
6: ldc #35 // String D1.foo in C
8: astore_2
9: getstatic #23 // Field java/lang/System.out:Ljava/io/PrintStream;
12: aload_2
13: invokevirtual #29 // Method java/io/PrintStream.println:(Ljava/lang/Object;)V
16: return
public final void caller(com.maxtropy.viewtest.D);
Code:
0: aload_1
1: ldc #39 // String d
3: invokestatic #15 // Method kotlin/jvm/internal/Intrinsics.checkParameterIsNotNull:(Ljava/lang/Object;Ljava/lang/String;)V
6: aload_0
7: aload_1
8: invokevirtual #41 // Method foo:(Lcom/maxtropy/viewtest/D;)V
11: return
public com.maxtropy.viewtest.C();
Code:
0: aload_0
1: invokespecial #45 // Method java/lang/Object."<init>":()V
4: return
}
//C1.class
Compiled from "C.kt"
public final class com.maxtropy.viewtest.C1 extends com.maxtropy.viewtest.C {
public void foo(com.maxtropy.viewtest.D);
Code:
0: aload_1
1: ldc #9 // String $receiver
3: invokestatic #15 // Method kotlin/jvm/internal/Intrinsics.checkParameterIsNotNull:(Ljava/lang/Object;Ljava/lang/String;)V
6: ldc #17 // String D.foo in C1
8: astore_2
9: getstatic #23 // Field java/lang/System.out:Ljava/io/PrintStream;
12: aload_2
13: invokevirtual #29 // Method java/io/PrintStream.println:(Ljava/lang/Object;)V
16: return
public void foo(com.maxtropy.viewtest.D1);
Code:
0: aload_1
1: ldc #9 // String $receiver
3: invokestatic #15 // Method kotlin/jvm/internal/Intrinsics.checkParameterIsNotNull:(Ljava/lang/Object;Ljava/lang/String;)V
6: ldc #35 // String D1.foo in C1
8: astore_2
9: getstatic #23 // Field java/lang/System.out:Ljava/io/PrintStream;
12: aload_2
13: invokevirtual #29 // Method java/io/PrintStream.println:(Ljava/lang/Object;)V
16: return
public com.maxtropy.viewtest.C1();
Code:
0: aload_0
1: invokespecial #40 // Method com/maxtropy/viewtest/C."<init>":()V
4: return
}
原來聲明在Member中的Extension方法全部被編譯成了Member所在類型的實例方法!
這實例方法有什么用呢?(再次重復這些實例方法在寫.kt時無法通過實例直接拿到引用,也就c.foo()是不能通過編譯的)
玄妙便在call()方法的第6、行, 第6行的aload_0指的便是this, 也即是caller()被執行時真正的實例對象dispatch receiver。正是this,讓Extension方法具備了動態選擇的能力。